Het is zover, we gaan vandaag vetrekken.

Na een heerlijk en voorlopig laatste Nederlands ontbijt, gassen Bob en ik richting Schiphol. Onze families, vriendjes & vriendinnetjes zijn uitgerukt om ons voor een jaar lang uit te zwaaien. Nog 1 laatste bakkie leut and we are officially off!

Het was net zo heftig als ik had verwacht, ik kon de emoties nog redelijk in bedwang houden tijdens de intense knuffels en laatse lieve woordjes, maar eenmaal door de douane barst de 'regen' los.
Dikke tranen rollen over mijn wangen en alle spanning, stress en gemengde gevoelens van blijheid en verdriet glijden naar beneden. Het is zó bizar om te beseffen dat we nu echt gaan en dat wordt wel heel duidelijk als je je familie en vrienden uit de verte nog voor één laatse keer uitzwaait.

Gelukkig is daar Bob om mijn tranen met zijn vetrouwde woorden en troostende kusjes weg te toveren. Met een brok in de keel wandelen we richting de gate, regelrecht het avontuur in!

Als we een paar uur later op het vliegveld van Helsinki de achtbaan der emoties afblussen met een overheerlijk glas roze champagne zijn we er helemaal klaar voor.

We proosten en kijken onder het genot van dit glaasje bubbels naar de stiekem opgenomen persoonlijke filmpjes van mijn vriendinnetjes. Tijdens onze afscheidsborrel 18 juni kreeg ik een usb stick van ze overhandigd, waar heel geheimzinnig over werd gedaan. Ik mocht pas kijken als ik onderweg naar China was. Het thema van elk filmpje is: 'Weet je nog?'
De anekdotes vliegen me om de oren en wat is het fijn om dit cadeau bij me te hebben, mocht de heimwee een keer teveel worden.
Dit geldt ook voor alle lieve brieven, kaartjes, smsjes, telefoontjes en verhalen die jullie ons hebben geschreven. Het is echt zo ontzettend fijn om dit te horen en lezen.

Tijdens de ruim 10 uur durende vlucht zijn mijn gedachtes dan ook gevuld met het thuisfront. Verschillende landschappen schieten onder mijn ogen vandaan.
Het uitzicht op ons platte kikkerlandje maakt officieel plaats voor besneeuwde bergtoppen die boven het immense wolkendek uitsteken. We raken steeds verder van thuis en ik besef dat de droom is uitgekomen.

Let's do this!

Kus Miriam