Een treinritje van 12 uur brengt ons naar Xi'an de vroegere hoofdstad van China. Wat een enorm contrast is deze grote 'boze' stad in vergelijking met het schattige Pingyao. Hysterisch grote shoppingmalls met dure (westerse) merken, gigantische eethuizen, oneindig lange winkelstraten en belachelijk duk verkeer vullen het straatbeeld van deze indrukwekkende stad. Beijing kan hier nog een puntje aan zuigen!
Je hoeft hier echt niet naar een pretpak voor een ritje in de achtbaan, ga gewoon 10 minuten in een taxi zitten en je hebt exact hetzelfde onderbuik gevoel als in de Spacemountain in Disneyland. Het is iedere keer kantje boort, wat een kamikaze piloten! Wil je netjes je riem omdoen? Reken dan op een zwaar beledigde taxichauffeur en op de achterbank knippen ze de gordels er daarom gewoon uit...

De eerste dag zien we een heel naar straatgevecht tussen 4 Chinezen, dat is wel iets anders als een potje Oudhollandsch pesten. Ik houd er een misselijk gevoel aan over. Gelukkig krijgen we s'avonds een kookcursus 'traditioneel dumplings maken' aangeboden. Na een uurtje deegkleien ben ik weer vrolijk.

De volgende dag racen we op een verotte huurfiets over 'Cheng Qiang'. Dit tochtje van 14 kilometer over de ruim 6000 jaar oude stadsmuren van Xi'an, geeft uitzicht op de verschillen in deze stad. Vanaf 12 meter hoog kijken we recht een krottenwijk in en zien we hoe de straatarme bevolking leeft. Eén keer knipperen met je ogen, je nek een kwartslag draaien en je ziet glimmende wolkenkrabbers waar rijke zakenmannen de dienst uitmaken. Deze stad kent vele gezichten en is overdekt met een dikke laag smog, want zelfs op een zonnige dag met een strakblauwe lucht blijft het uitzicht op de bergen troebel.

Natuurlijk bezoeken we het beroemde Terracotta Leger, ontdekt door boeren in 1974. Hier zien we het gevolg van de krankzinnige gedachten van de eerste keizer die China kent. Het leek de beste man een goed idee om zijn gehele leger (meer dan 6000 soldaten) stuk voor stuk na te laten bouwen. Een echte voorloper op het Madame Tussauds concept dus. Na voltooiing van al deze levensechte replica's heeft hij de hele handel begraven om zo eeuwige bescherming voor zijn 'Kingdom' te organiseren..... voor na zijn dood! Hoe bizar?
Een bijzondere ervaring om deze opgravingen van dichtbij te bewonderen. Geen één gezicht van de soldaten is gelijk, wat een arbeid zit hierin.

Misschien wel net zo bijzonder is de oude stad van Xi'an ook wel bekend als het moslim kwartier. Hier is het culinair en cultureel een totaal andere beleving als in de straten buiten dit gebied. Een prachtige moskee met Chinees en Arabisch schrift op haar muren is de parel van dit moslimcentrum. Hier eet je naanbrood met lamsvlees, couscous, koude noedels en dumplings gevuld met soep en beef. De dames dragen hier een hoofddoek en de heren hebben een hoedje op.

In de avond gaan we richting het oudste gebouw van Xi'an 'De Grote Wilde Gans Pagode' hieraan grenst een enorme fontein. Duizenden opgedirkte Chinezen verzamelen zich hier met hun kroost om te genieten van de watershow inclusief vuurwerk. We zijn werkelijk de enige westerlingen die ook een plekje zoeken in deze 'koninginnedag-achtige' massa.
De muziek start, het water spuit meters hoog, iedereen gaat gillen en wat denk je dat al die duizenden Chinezen in hun nette pakken en baljurkjes doen!? Ze springen gewoon met mobiel, camera en kind de fontein in! Het is een raar, maar grappig gezicht. Hoe blij en hyper kan je worden van water?

Xi'an is een stad waar je alles kan krijgen, het oosten ontmoet hier het westen. Prachtige tempels, moskeeën en paleizen wisselen elkaar af. McDonald's, Starbucks, KFC, Burberry, Cloe, Versace en Gucci draaien overuren.
Met ons backpackers budget voelen we ons de koning te rijk. Uitgebreid sushi eten voor 4 euro, is hier zelfs één van de duurdere diners waar we van smullen.
Voor de dames (en een enkele heer) in Nederland; Shoppen is hier werkelijk waar fantastisch!

KUS Miriam&Bob (bedankt voor jullie lieve en grappige berichtjes op onze blog, heel leuk om te lezen!!!)

P.s. Toch weer een paar aparte China weetjes:

Rochelen tussen de lakens:
We zijn redelijk gewend geraakt aan de dagelijkse uitwerpselen van de Chinezen. Poepen, plassen, kotsen, kwatten en je neus snuiten doe je natuurlijk gewoon lekker op straat. Het liefst nog over de voeten van je buurman heen, maar dat ze zelfs in hun eigen bed (tijdens de nachtrein) een kwatje deponeren, gaat wel heel erg ver!

I'm to sexy for my clothes:
Nu behoort de Chinese 'hunk' al niet tot mijn persoonlijke 'snoepje van de maand kalender'. Maar dit wordt nog eens extra onderstreept door de onbeheersbare behoefte die de Chinese man heeft om zijn t-shirt op te rollen tot aan de oksels en daarmee te pas en te onpas zijn meest begeerde stuk vlees te laten zien, namelijk de buik. Dikke, dunne, behaarde, pukkelige en zweterige buiken het maakt niet uit welke maat of staat, hij denkt gewoon: 'I'm to sexy for my clothes.'
Jakkie!

Paraplu voor de zon:
De Chinese dames (die trouwens perfect gekleed zijn, prachtige jurkjes en altijd hoge hakken) lopen standaard met een paraplu boven het hoofd. Zodra de zon maar een beetje schijnt is dekking voor de uv-stralen pure noodzaak voor deze leliewitte huidjes. In de avond smeren ze nog even goed met speciale whitening creme en zo blijven ze witter dan wit. Ik moet de eerste Nederlander nog zien die bij een zonnestraal een parapluutje opsteekt....

Zeepaardjes-thee:
Ze doen hier echt alles in de thee. Waar gras, rozen en madeliefjes nog tot de categorie 'normaal' behoren, ontstijgen hagedissen, eekhoorntjes en zeepaardjes naar onze mening toch echt de categorie 'zeer bizar!'

Dierenleed:
Het dierenleed heeft zich officieel aangediend. Ik had me er op ingesteld, maar het is toch weer schrikken als je het 'up close' ziet. Op elke straathoek, direct naast kledingzaken als Louis Vuitton en Chanel, staan verkopers met puppy's in piepkleine kooitjes, opgedirkte aapjes voor op de foto, emmers volgepropt met schildpadden en kikkers en visjes in piepkleine hartvormige zakjes als accessoire voor om je nek!
Het zal alleen maar erger worden.... Ik ga er met een grote boog om heen en kijk altijd heel boos naar de verkoper (alsof dat zin heeft).
Het liefst koop ik de hele handel op en laat de dieren vrij, maar de volgende dag zal er wel weer een nieuwe lading staan. Het blijft verschrikkelijk en onbegrijpelijk.

Chinese regering:
'Er wonen 16 miljoen mensen in Beijing, toch?' We worden uitgelachen als we dit vragen tijdens een gesprek met een Chinese local die we ontmoeten op een terrasje. 'Dat is wat de Chinese regering jullie westerlingen laat geloven, maar het zijn er in werkelijkheid 25 miljoen!' antwoord hij even later serieus.
Dit geldt natuurlijk voor elke stad in China, maar best een schrikbarend getal zo tijdens een kopje jasmijn thee en een gezellig praatje....
Waarom liegen over dit getal? Iedereen mag maar 1 kind in China, maar als je beroemd of rijk bent mag je er eentje extra, dit wordt natuurlijk niet officieel meegerekend want anders zou blijken dat de Chinese regering dingen achter houdt, en dat zal toch niet?

Voordringen & Staren
Chinesen hebben een achterlijke dwangneurose ontwikkeld die voordringen heet. Ze hebben er allemaal last van of ze nu klein of groot zijn het maakt niet uit. Panisch voordringen is iets waar ze echt voor leven. Vooral het treinstation is favoriet voor deze irritante hobby. Ook het staren naar ons neemt soms vreemde proporties aan, je voelt hun ogen prikken aan alle kanten. Het smoezen gaat gepaard met wijzen en ik kan het dan soms niet laten om uitbundig te zwaaien (waar ze dan heel erg van schrikken)
Ach ik zit nog in me 'hier moet ik nog aan wennen' fase...