Even voorstellen: Krungthep mahanakhon anonratanakosin mahintara ayuthaya mahadilolk popnopparat ratchathani burirom udomratchaniwet mahasathan amonpiman avtansathit sakkathattiya bitsanukamprasit, maar je mag me ook gewoon Bangkok noemen.
Ooit heeft iemand deze debiel lange naam verzonnen omdat diegene zich of stierlijk heeft zitten vervelen of gewoon een zeer besluitloos typje was en simpelweg niet kon kiezen tussen de enorme keuze aan Thaise namen voor een lelijke stad als Bangkok. Want eerlijk is eerlijk Bangkok is niet moeders mooiste. Hier en daar duikt er tussen de grijze betonnen gebouwen een spierwitte tempel op met rijkelijk versierde daken vol gouden draken en kleurige bloemen, maar verder is het niet veel soeps.

De Thaise keuken daarentegen is wel weer een van de mooiste en lekkerste, zo smaakvol hebben we in tijden niet gegeten. De donkere steegjes lonken en hier vinden we verborgen restaurantjes zonder menukaart of Engels sprekende bediening. Hier eet je gewoon wat de pot schaft, en dat is bepaald geen straf. Ook de Thaise massage probeer ik maar al te graag uit, een dikke Thaise mevrouw ziet het wel zitten om mijn spieren onder handen te nemen. Ruim een uur gaat ze tekeer met lichaamsdelen waarvan ik niet dacht dat je ze kon buigen, rekken of strekken. Ze ziet geen obstakels en laat niks van me heel, maar na deze sessie voel ik me relaxter dan ooit.

Hoe zuiderlijker we Azie ingaan hoe groter de kakkerlakken worden. Bob had me al gewaarschuwd, maar mijn eerste ontmoeting met dit ranzige ding is toch even schrikken. Een bezoekje van zo'n gezelligerd moet ik vanaf nu dus maar gaan incalculeren. Ook de 'She-Males' of 'Ladyboys' ontmoeten we hier aan de lopende band, deze omgebouwde mannen gaan trots en hooggehakt de stad door om hun gezelschap te verkopen. Opvallend is de enorme hoeveelheid aan zwerfhonden, zij domineren dan ook elke hoek van de straat. In ons hotel hebben we ook zo'n blij kwispelend exemplaar rondlopen, die we omdopen tot Scruffy vanwege zijn ongekamde haren en schilferige huid.

We bezoeken één van de mooiste sights die Bangkok heeft; Wat Po.
Deze beroemde tempel herbergt een gouden liggende Boeddha van zo'n 46 meter lang en 15 meter hoog. Ook de weekendmarkt Chatuchak (Mother of all Markets) is te gek. Toeristen en lokale bevolking verdwalen hier in een doolhof bestaande uit meer dan 15.000 stalletjes. Deze markt der markten heeft natuurlijk ook een dierenafdeling waar ik niet meer weg kom. Zoveel puppy's, konijntjes, eekhoorntjes en katjes hebben we nog nooit bij elkaar gezien. Maar eigenlijk moet je hier niet te lang naar kijken ook al zijn de omstandigheden redelijk goed, het blijft snikheet voor die beestjes en ze worden niet altijd even liefdevol behandeld.
Even later scheuren we met de tuk tuk de straten van Bangkok door. Door de vlijmscherpe bochten die onze Thaise Shumacher maar al te graag neemt, lijkt het net of deze driewieler in volle vaart omkiepert. En daarmee verdient deze rit een plekje in mijn top 10 van engste vervoersmiddelen. Verkeerservaringen als deze kan je alleen doorstaan door je ogen dicht te doen en je adem in te houden tot je op de plek van bestemming bent, oh ja ... en Bob's hand fijnknijpen want die heeft natuurlijk nergens last van.

De volgende dag halen we ons visum voor Vietnam en ik mijn laatste hepatitus A/B prik. Als we alles hebben geregeld en lekker door de stad heen scharrelen valt op dat iedereen gele t-shirts draagt, op deze manier toon je respect voor de koning. Geen slecht woord over de beste man want dan ben je nog niet jarig, en in elke winkel hangt dan ook een portretfoto van hem. Ook de stad hangt vol met levensgrote foto's, posters en schilderijen van deze inmiddels langst regerende koning ter wereld.
Bangkok is best heftig, maar we merken dat China voor ons echt een ijsbreker is geweest. De meeste toeristen zouden de eerste minuten met open mond de drukte aanschouwen en slecht kunnen ademen van de smog, maar voor ons is Bangkok juist rustig vergeleken bij de steden van China. Een groot verschil met China is volgens ons het sextoerisme. Dat dit in Thailand op grote schaal aanwezig is, weet iedereen. Waar China kuis en keurig is als het aankomt op sex, lijkt in Bangkok alles te kunnen. Of je er naar op zoek bent of niet, maakt niet uit. Bob krijgt dan ook tijdens een onschuldige taxiritje naar ons hotel een uitnodiging voor een sexshow. Het is niet direct duidelijk wat de chauffeur precies bedoelt want hij noemt de show liefkozend PingPong. Zonder blikken of blozen biedt deze kerel Bob (ik zit er gewoon naast) vrouwen aan. Voor wie oprecht op een potje ouderwets pingpongen zit te wachten, blijf dan lekker in Nederland!

The Wonders of Hanoi!
Na 5 dagen vliegen we door van Bangkok naar Hanoi. Op het vliegveld van de hoofdstad van Vietnam worden we opgepikt door een jongen van ons hostel. Hij wil weten of we van muziek houden, op onze 'Yes' drukt hij enthouiast op de play knop, en dan blijkt dat hij is blijven steken is zijn 'Happy Hardcore House fase'. Terwijl er prachtige oude Franse koloniale huizen aan ons voorbij snellen, horen we de hitjes van Ray en Anita van 2 Unlimited op de achtergrond dreunen. 'No no, no no no no, no no no no, no no there's no limit!' Een mooie bechrijving voor de 'Old Quarter' van Hanoi want hier speelt het echte Vietnamese leven zich zonder enkele grenzen af. Dit is Azie ten top! Werkelijk op iedere vierkante meter wordt geleefd, er is geen stukje asfalt dat onbenut blijft. Op de ene hoek hakken ze de kop van een levende vis eraf en duik je weg voor de bloedspetters, en op de andere hoek zie je een gegrilde hond liggen. De electricteitdraden hangen gevaarlijk laag bij de grond en waar Beijing bekend staat om zijn fietsen is het hier de 'moterbike' die de boventoon voert. Met z'n vijfen, inclusief babies van een paar maanden oud, verzamelen ze zich met gemak op 1 brommer. Botsingen gebeuren hier aan de lopende band, in nog geen kwartier tijd zijn we getuigen van 2 brommerongelukken. Gebroken been of niet , ze rijden gewoon weer vrolijk maar lijkbleek verder. Het verkeer is een zooitje ongeregereld en dat is nog zacht uitgedrukt. Oversteken is hier net een videospelletje, je moet gewoon gaan en vooral niet bijven stilstaan want ze zullen echt niet voor je stoppen. Het is altijd weer een opluchting als je de overkant haalt. We verheugen ons op Saigon, daar schijnt het nog erger te zijn (kan dat dan?). Saigon heeft naar horen zeggen zo´n 100 doden per dag door brommerongelukken dussssss......

Vietnamezen zijn echt heel klein, en hoewel ik ook niet de langste ben, steek ik zelfs met kop en schouders boven de mannen uit. Op straat zie je naast de eetkraampjes kabouterstoeltjes en tafeltjes staan waar je op moet zitten om je noedelsoep op te slurpen. De kinderafdeling van de Hema of Ikea zou het hier goed doen, als het maar een ienieminie is dan vinden ze het mooi. Iedereen zit hier lekker laag bij de grond te eten zodat je de kakkerlakken die onder je krioelen van dichtbij kan bekijken, heerlijk hoor! Lang hoeven we hier niet te blijven want ondanks de enorme indruk die deze stad op ons maakt, willen we zo snel mogelijk richting een onbewoond eiland! Lekker zwemmen, vissen, kayakken, bootje varen, maar vooral heerlijk luieren in de zon. We trekken één maand lang door Vietnam we beginnen in het noorden en eindigen in het zuiden.
Een verslag van deze ervaring lees je in onze volgende blog 'Goodmorning Vietnam!'

Kus Miriam & Bob