Bevolking: 84 miljoen
Route: Hanoi, Halong Bay, Sapa, Hue, Hoi An, Nha Trang, Mui Ne, Saigon
Lekker: Fresh Springrolls & Happy Water
Bizar: Geroosterde hond, in zijn geheel!
Mooi: Varen over de wateren van natuurwonder Halong Bay
Bijzonder: Trekken door de bergen in Sapa
Heftig: Tropical Storm 'Kammuri'
Vaste openingszin Vietnamezen: You want moto(r)bike?

Vietnam
In Vietnam hebben we bijzondere mensen ontmoet. Naast onze medereizigers, van drukke Spanjaarden, vrolijke Italianen, lieve (of hele rare) Fransen, arrogante Amerikanen, saaie Duitsers tot relaxte Canadezen, hebben vooral de Vietnamezen indruk op ons achter gelaten. De meest memorabele gesprekken zijn die met oudere Vietnamezen met interessante, maar ook schokkende verhalen over de oorlog. Hoe meer we naar het zuiden trekken hoe meer de oorlog zijn sporen laat zien. Niet alleen het landschap veranderd van groene vochtige bergen vol rijstterrassen in uitgestrekte zanderige landschappen vol cactussen en palmbomen, maar ook de steden krijgen meer herinnering aan de oorlog, waar Amerika zo'n grote rol in heeft gespeeld. Iedereen kent de Hollywood kaskrakers over de Vietnam oorlog wel, maar als je opeens zelf in een oude vervallen Amerikaanse bunker staat en de kogelgaten ongelovig bewonderd, wordt het allemaal toch wel heel echt. Hue een Vietnamese man vernoemd naar de stad waar hij in woont, neemt ons mee langs lelievijvers waar we de zaden van deze mooie bloem proeven, maar laat ook de oude kanonnen en straten zien waar vroeger zo hard is gevochten. Zijn glimlach en enthousiaste verhalen verraden niets van zijn leed, maar zijn tatoeage liegt er niet om; Geboren voor het ongeluk, staat er aan de binnenkant van zijn arm getatoeeerd. Zijn vader is afgeknald in de oorlog en heeft hij nooit gekend, zijn moeder overleed kort daarna en zelf kwam hij ternauwernood onder dienstplicht uit om voor zijn zieke oma te zorgen. Ook de Vietnamese oud officier met zijn Amerikaanse accent die we in Saigon ontmoeten, vertelt over de oorlog en zijn bittere gevoelens tegenover de Amerikanen. Terwijl hij pannenkoekjes met groente en garnalen voor ons bakt, vertelt hij over zijn gevangenschap na de oorlog. Zij aan zij vocht hij samen met de Amerikanen tegen het communisme, maar op het moment dat het verlies in zicht kwam, hebben ze hem laten stikken en heeft hij 7 jaar lang achter tralies gezeten. Vietnam is een bijzonder land en draagt veel geschiedenis met zich mee. We genieten van haar natuurwonders, de grote steden en verlaten stranden. Maar we leren ook over de vele oorlogen die ze heeft gevoerd en de gruwels die daar mee gepaard zijn gegaan. Het is een heftige maar prachtige reis....

Halong Bay
De drukke hoofdstad Hanoi ruilen we in voor een trip richting Halong City. Een gigantisch luxe boot voert ons voor een zacht prijsje over de mysterieuze wateren van Halong Bay. Dit werelderfgoed in de Golf van Tonkin, bestaat uit 2000 eilanden waarvan de meesten onbewoond zijn. We overnachten op de boot en nog voor het ontbijt neem je een duik in het frisse water. Een stop op Cat Ba, het grootse eiland in deze 1500 kilometer lange baai, biedt ons een tocht door het nationale park. Hier proeven we verse papaya, appels, sterfruit, mango, lycies, pinda's en gember, die je hier zo van de boom of uit de grond trekt.
De volgende dag vertrekken we naar een onbewoond eiland. Met maar een paar lege bamboehutjes die op het eiland staan, zijn we de enige die hier overnachten. Overdag verkennen we de baai met een kayak. Het water staat laag en we zien een piepkleine opening in een van de bergen, dat wordt platliggen in de kayak en eronder door! Met onze neuzen raken we net niet het plafond van de binnenkant van dit karstgebergte aan. Na deze claustrofobische ervaring genieten we van een verborgen baai met helder water, hier kan geen boot komen en het is er zo stil dat als je zelfs zacht praat je eigen echo hoort.
Verspreid tussen deze bijzondere kartsgebergten wonen ongeveer 1700 mensen op het water die leven van de visserij. In de namiddag nemen we een kijkje op zo'n visserserf. Bob mag meevissen en haalt zo ons diner voor die avond binnen, de lekkerste vissoep ooit gegeten!

Sapa
De zee ruilen we in voor de bergen en de zwembroek voor een bamboestok. Want dat is je enige echte vriend tijdens een tocht over de glibberige en eindeloos steile modderpaden van het op 1600 meterhoog liggende gebied Sapa.
Via een smerige nachttrein met natte, stinkende bedden arriveren we in Lao Cai een stadje wat een paar dagen later zal overstromen vanwege de tropische storm Kammuri, en ruim 80 levens eist. Wij verblijven gelukkig in Sapa town, dat hoog op een berg ligt. Niemand heeft enig idee dat nog geen 3 dagen later de storm zal losbarsten. Dus maken we een trekking door de omliggende gebieden als Ta Van, Ban Ho, Seo Trung en Giang Chai waar minderheidsgroepen als de Red Zao leven. We lopen elke dag zo'n 20 km en zakken regelmatig in blubberbaden. Het is een pittige tocht en zelfs onze ervaren gids glijdt hard onderuit met zijn kop op een stuk rots. We lunchen bij de watervallen en komen de schattige kinderen van de minderheidsgroepen tegen. Hongerige oogjes aanschouwen ons eten, de armoede hier in de bergen is enorm. Via wankele verrotte bamboebruggen die enkele meters boven een wilde rivier bungelen, bereiken we de plaats van overnachting; een houten huis hoog in de bergen waar een boerenfamilie woont. Omringd door enorme rijsterrassen en een gigantische waterval leven zij hier op de blote voetjes van het land.
De overwinning van de eerste dag blussen we af met Happy Water oftewel rijstwijn er staat maarliefst 20 liter voor ons klaar, sterk spul kan ik je vertellen! De oma van onze gastfamilie vind het erg gezellig met ons en drinkt lekker mee. Samen met oma, onze gids, 3 Canadezen en 2 Spanjaarden vormen we een topgroep. Nog even samen sterren kijken en dan lekker onder de wol (lees: een kleedje op een houten plank)
Naar het toilet gaan is geen optie meer, tenzij je je na flink wat rijstwijn kan transformeren tot professionele koorddanser. Via ultra smalle modderpaden zo breed als je voet kan je het gat in de grond proberen te bereiken, maar de kans is groot dat je halverwege het drapperig rijstterras in dondert. Twee dagen later komen we uitgeput en totaal smerig terug, het weer is omgeslagen en het regent onophoudelijk toch vertrekken we de volgende ochtend om 05:00 met een auto richting Hanoi om daar verder te reizen naar Hue. Nog geen 10 minuten onderweg en we stuiten op een bergverzakking, na 5 uur wachten op wegwerkers gaan we toch maar terug naar het hotel. Pas daar bereikt het nieuws ons dat de Typhoon 'Kaburri' veel schade heeft aangericht. Door de hevige regenval zijn er enorme overstromingen en aardverschuivingen en is het onmogelijk om weg te komen. Nadat we horen dat nog geen 5 kilometer van ons vandaan doden zijn gevallen en mensen worden vermist, komt het angstaanjagend dichtbij. De dagen kruipen voorbij en we wachten geduldig af. Op Bob's 24ste verjaardag wordt het nieuws beter, na het eten van een overheerlijke birthdaycake blijkt dat we die avond weg kunnen kunnen!
De nachttrein rijdt weer en dus regelen we kaartjes, maar al na een paar uur stopt de trein. De rails is nog steeds kapot en dus wordt de rit die normaal maximaal 10 uur duurt een dodelijk saaie reis van ruim 40 uur!!!!!!!!!!

Hue
Een riksjatour biedt een kijkje in het oude gedeelte van deze door oorlog geteisterde stad. De prachtige zuurstokroze en mintgroene huizen, miniatuur tempeltjes vol geld, eten en bloemen, vijvers vol met lotusbloemen, verlaten pagoda's, stokoude monnikken, en de Perfume river maken deze stad tot één van de mooiste van Vietnam. Met de brommer touren we langs de kust en de rivieren en zijn getuige van de prachtige zonsondergangen die je hier elke avond gratis en voor niets kado krijgt.

Hoi An
Deze stad doet mediteriaans aan. Met overal roze en paarse bloemetjes die de Franse balkonnetjes en muren van huizen bedekken, lijkt het alsof we in een Frans stadje zijn beland. Het zit hier vol overheerlijke restaurantjes en we genieten hier van heerlijke wijntjes en lokale specialiteiten als Cao Lai (noedels met garnalen) en White Rose (wit gestoomd deeg in de vorm van roos, gevuld met garnalen). Met een motobike touren we naar My Son, dat op 55 kilometer afstand van Hoi An midden in de jungle ligt. Deze eeuwenoude Cham tempels worden ook wel gezien als het kleine zusje van Ankor Wat in Cambodja, een voorproefje dus op wat ons nog te wachten staat. Opvallend is de dikkere variatie op het Amsterdamse paaltje die je overal rond de tempels ziet staan. We leren dat deze paal Linga heet en een zeer spirituele waarde heeft namelijk dat het symbool staat voor een penis, dussss... Oh ja en er zit ook nog een soort kanaal in gegraveerd dat Yoni wordt genoemd, 3 keer raden waar dat symbool voor staat....
Spiritueel volkje hoor, cham people.

Nha Trang & Mui Ne Beach
We gaan voor nog meer strand en dus vertrekken we naar Nha Trang waar we prachtig kunnen snorkelen, heerlijk verse vis eten en decadent in modderbaden rollen van een Spa. Vooral de boottrip die ons naar prachtige duikplekken brengt is te gek. Hier zien we vissen met fluoriserende knalkleuren en met lange vinnen alsof ze een hanekam hebben. Het echte duiken bewaren we voor Thailand en Borneo omdat het daar het mooist is.

Het strandleven bevalt en dus trekken we door naar Mui Ne, hier willen we nooit meer weg! We verblijven in een hotel aan het strand, s'morgens tijdens het douchen zie je vanuit het raam de toppen van de palmbomen, kilometers verlaten strand, de spiegelgladde uitgestrekte zee met een paar schattige kleine ronde vissersbootjes. Dit wordt puur genieten, eten, drinken, zonnen dat is alles wat we doen. Na een paar dagen komt er actie in de tent en gaan we al om 04:00 s'morgens met een jeep richting de 'White Dunes' (het lijkt de sahara wel!)
Niemand is nog wakker en als enige klimmen we de zandbergen op om op de hoogste top te genieten van de zonsopgang, zo bijzonder! Even later komt er een jongetje onze richting op, om te vragen of we willen 'zandglijden'. Even later liggen we op een stuk plastic en zoeven we 'head first' de stijle zandberg af. Het is nog vroeg genoeg om het vissersdorp dat verder op ligt te bezoeken, alle bootjes meren aan en het is één groot gekkenhuis. Overal ligt vis in alle soorten en maten. Hier zie je, op een paar toeristen na, alleen maar Vietnamezen die hier handel voeren voor het zuiden. Met kilo's inktvis gaan ze de brommer op, terug naar Saigon honderden kilometers verderop. Ook wij kopen verse vis, 1 kilo grote garnalen voor maar een paar euro die we s'avonds lekker oppeuzelen aan het strand.
De rest van de tijd luieren we in de hangmat en met het geluid van de kabbelende golven op de achtergrond dommelen we in slaap, heerlijk!

Saigon
Tijd voor de grote stad! Saigon here we come! We zijn beland in de stad van de motorbikes en dat maakt het bijna onmogelijk om de straat over te steken. Het systeem van de electriciteitsdraden die kriskras als een soort kerstdecoratie boven de straten bungelen, is gewoon onwerkelijk en zo gevaarlijk!
Waar we in China de dames perfect gekleed over straat zagen gaan, is hier de fashion statement iets anders; Nylon bloemetjes pyjama's! S'morgens, s'middags, s'avonds altijd en overal draag je de nylon bloemetjes pyjama. Ook het panisch bedekken van lichaamsdelen is hier het ding. Speciaal gemaakte slippersokken, handschoenen, theedoeken voor het gezicht, gigantische zonnekleppen, en een mondkapje opgeleukt met een gezellig ruitje of bloemetje, zijn onmisbare items voor bijna elkeVietnamees.
We bezoeken het Reunification Palace, dat door tienduizenden Vietnamezen en Amerikanen tevergeefs is beschermt tegen de communistische partij. We kruipen door de ondergrondse Cu Chi Tunnels, het antwoord op de continue bomaanvallen en chemische wapens van de Amerikanen. Hier kon in het geheim worden gewerkt aan tegenaanvallen.Ongelovelijk hoe mensen hier nog helder hebben kunnen nadenken over oorlog voeren, de tunnels zijn zo smal dat je er gehurkt door heen moet en het is er zwaar benauwd. Op de schietbaan proberen we de AK-47 uit en knallen we een stuk of 10 kogels weg, wat een kracht heeft dat ding!

We sluiten af met een kijkje in het War Remnants Museum, een ware verschrikking! Naast oude oorlogsvliegtuigen, tanks en helikopters zie je hier voornamelijk foto's met beelden van verbrande lichamen, executies, martelingen en meer van dit soort angstaanjagende oorlogstaferelen. Maar de echte horror kijkt je recht in de ogen aan als je het tweede gedeelte van dit museum bezoekt. Mensen met een zwakke maag kunnen dit gedeelte het beste overslaan. Amerika's leger is oppermachtig door de middelen die ze hebben, één van deze gruwelijke middelen is het dodelijke gif dat ze over kilometers Vietnamese grond hebben gegoten. Als gevolg hiervan worden er generaties misvormde babies geboren. De foto's geven deze bizare misvormingen weer en er is zelfs een foetus te zien op sterk water, tot in detail zie je de onbeschrijfelijke uitwerking van het gif op de lichaampjes.
Vietnam kent een hoop narigheid dat wordt versterkt door persoonlijke verhalen en boeken die we lezen. Vaak waren we geschokt door het verleden, maar gelukkig brengt het heden een positief beeld van Vietnam met een grote glimlach op de gezichten van de bevolking en op die van ons!

We vertrekken alweer naar het derde land van onze lange lijst die we nog te gaan hebben; Cambodjaaaaaaaaaaaaaaaaaah. We hebben er zin an!

Tot snel!!!!!!!!!!!!! Doei doei!