Karstgebergte in Yangshuo & Rijstterassen in Ping'an

Zuid China is zo mooi!
Yangshuo is een super gezellig plaatsje midden in het karstgebergte. Overal waar je kijkt zie je deze bizarre rotsformaties, meestal in de vorm van een kegel.
Als we op een bamboeboot de Li Rivier afvaren, zien we pas echt hoe spectaculair de uitzichten zijn, een biertje erbij en het genieten kan beginnen.

Langs de randen van deze rivier groeit de bamboe rijkelijk en zie je hoe de buffels genieten van een frisse duik in het water. De locals vissen er lustig op los en de slimmerds onder hen gebruiken tamme aalschovers om hun dagvangst binnen te halen. Best zielig want deze vogels dragen een touw om hun nek en als ze dan met hun snavel eindelijk een lekker hapje te pakken hebben, zorgt een kort rukje aan het touw ervoor dat ze niet doorslikken en alles in het mandje van de baas terecht komt.

We willen meer zien van dit adembenemende gebied en pakken de mountainbikes om het binnenland te verkennen. We moeten dan wel eerst de rivier oversteken. Dit kan gelukkig met een bamboeraft waar we de fietsen gewoon op mee kunnen nemen. We worden afgezet in 'the middle of nowhere' en slingeren via smalle hobbelige weggetjes langs het platteland waar hard wordt gewerkt voor een goede oogst. We ruiken de verse limoenbomen en zien hoe de dorpelingen hier gezamenlijk water halen bij de pomp. Af en toe rennen er nieuwsgierige kinderen achter ons aan om gedag te zeggen.

Voor een perfect uitzicht op dit gebied beklimmen we de 'Moonhill', de enige berg die in plaats van een kegelvorm een maanvorm heeft. Dit is wat we van China willen zien, de briljante uitzichten en de pure landschappen.
In de avond genieten we van de lokale specialiteiten; slakken, riviergarnalen met hete pepers en gestoomde witvis in een rode biersaus.

De volgende dag vertrekken we naar de mooiste rijsterassen ter wereld; Longji Terrassen die meer dan 1900 meter boven de zeespiegel liggen. We verblijven bij een familie guesthouse in het dorpje Ping'an dat op 800 meter hoogte ligt. We worden een heel stuk de berg opgereden, maar het laatste en stijlste gedeelte moeten we toch echt zelf lopen. We klimmen de berg op en onderweg zien we hoe stokoude vrouwtjes en mannetjes zonder puffen of steunen langs ons wandelen, het is ongelofelijk wat een conditie deze oudjes hebben. Eenmaal boven en drijfnat krijgen we een vers watermeloensapje en eten we rijst uit een geroosterd stuk bamboe.

De volgende ochtend staat er een trekking door de rijstvelden van ruim 6 uur op de planning. Onze 'rijstleider' is de 70-jarige oma van de familie. Ze neemt ons mee naar de hoogste toppen die namen dragen als 'Seven Stars With The Moon' en 'Nine Dragons And Five Tigers'. Via onstabiele paadjes lopen we strak langs de perfect onderhouden rijstterrassen en bereiken uiteindelijk een dorpje waar we kunnen eten. Op het erf scharrelt een schattig kipje dat even later op ons bord ligt, zo gaat dat hier.

Op de terugweg komen we de langharige dames van de Zhuang minderheid tegen, met hun gitzwarte lokken tot aan de tenen, kleurige kleding en een bamboemand op de rug is het prachtig om te zien hoe zij hier leven. Van generatie op generatie onderhouden zij de rijsterrassen met de hand, je kan dit bijna niet geloven als je ziet hoe enorm dit gebied is, maar vooral ook hoe hoog het ligt en hoe ingewikkeld het is om hier voor al deze terrassen water te krijgen.

Na een lange dag komen we uitgeput, maar zeer voldaan aan bij ons guesthouse. We relaxen op de veranda en staren naar de zon die ondergaat om daarna de glinsterende en heldere sterrenhemel te bewonderen. Al dit natuurschoon ruilen we binnen 24 uur in voor Hongkong want dat is onze volgende stop en dus gaan we China officieel verlaten.
We zijn letterlijk en figuurlijk als een trein door dit prachtige en bizarre land gereisd. Van noord naar zuid zagen we gigantische steden en lieve dorpjes, roken we de smerigheid en proefde de heerlijkheid. We hebben enorm genoten van deze trip, Xie Xie China!

China Sweet & Bitter Memories
Aantal gereisde kilometers: 3925 km (Ruim 7 keer van Amsterdam naar Parijs)
Aantal bezochte steden: 10 (inclusief Hongkong)
Favo roadsong: Another day - Jamie Lidell
Favo drink: Fresh Watermelon Juice
Irritantste gewoontes: Rochelen & Voordringen!!!!!!
Slechtse hotelbed: Chungking Mansion, verdieping 3
Ongemakkelijkste moment: Chinezen die steeds met je op de foto willen
Lekkertse hapje: Banana Pancake
Smerigste hapje: Stinky Tofu (ruikt naar gefrituurde poep)
Puur afzien: 12 uur lang op een keiharde stoel in de trein zitten, naast iemand die Stinky Tofu heeft gegeten
Puur genieten: Varen op de Li River in een bamboebootje met een biertje d'r bij
Fijnste bezigheid: Kijken, kijken, kijken en nog meer kijken. China laat zoveel zien!

P.sje
Zoals de meeste Chinezen ook een westerse naam hebben, willen wij natuurijk onze Chinese naam weten. Tijdens onze Ping'an trip zijn we bevriend geraakt met 3 Japanners waarvan 1 in China woont en werkt. Zij heeft ons veel vertelt over China en de Chinese taal en ook dat elke naam hier een betekenis heeft. Zij heeft daarom onze namen letterlijk vertaalt naar het Chinees en daarbij de betekenis gegeven, dit willen we jullie niet onthouden. Vooral Bob is zeer content met zijn Chinese naam!

- Bob spreek je uit als 'Bobu' en betekent: 'Wave Ship, Sunset Warrior'
- Miriam spreek je uit als 'Mei Li Meng' en betekent: 'Beautiful Dream'

Is toch top!?!

Schitterend Shanghai

Via het plaatsje Suzhou, het VenetiÈ… van China, bereiken we met een supersonische trein in snelvaart (250 kilometer per uur) Shanghai. Voor we deze gigantische stad binnen treinen, genieten we in Suzhou nog even van China's mooiste tuinen en een tochtje over de 'grachten'. Nog even relaxen in een houten gondeltje compleet met de Chinese versie van Dean Martin's 'That's Amore', toegezongen door onze schattige schipper. We zijn officieel klaar om het 'geweld' van Shanghai te aanschouwen.

Het schittert en het glittert, een overdaad aan neonlicht prikt aan je ogen en de hoeveelheid wolkenkrabbers maken je duizelig. Het contstant omhoog kijken naar de immens grote videoschermen resulteert dan ook in een pijnelijke nek. Daarom schieten we met de lift 457 meter omhoog de 'Oriental Pearl TV Tower' in. Achter het dikke glas van dit futuristische bouwwerk kijken we hoe de stad van dag in nacht veranderd. Als je dacht dat Beijing en Xi'an gigantisch waren, think again want Shanghai staat met stip op nummer 1! In iedergeval wat grootte betreft.

Met ruim 20 miljoen inwoners (dit zijn er zeker meer, maar dit is wat de overheid officieel opgeeft) is dit de drukste stad waar we tot nu toe zijn geweest.
De internationale vibe is voelbaar; meerdere Chinezen spreken Engels, er zijn veel westerlingen en naast Chinees kan je hier van bijna elke keuken die de wereld rijk is genieten. Ook heeft deze stad schonere straten. De lucht is helaas even vervuild als in Beijing, misschien zelfs wel erger. Het metrosysteem is perfect opgezet en de taxi's beschikken hier wél over een gordel in tegenstelling tot de taxi's van Xi'an, moet ook wel want de snelwegen zijn hier enorm! Een 18-baans snelweg midden in het centrum is hier heel gewoon......

De stad heeft een bijzondere skyline gevuld met prachtig verlichte wolkenkrabbers aan de ene kant van de rivier en aan de andere kant Europese gebouwen die nog voor de 2de wereldoorlog opgezet zijn. Als je op de boulevard langs deze 110 kilometer lange 'Huangpu' rivier loopt, zie je de Franse en Britse invloeden heel duidelijk, heel raar om in China te zijn, maar ondertussen de architectuur van Europese steden als Parijs te bewonderen.

De splinternieuwe shoppingmalls zijn een beleving op zich. De stad staat er bomvol mee. Je hoeft er maar 1 binnen te stappen en je bent de hele dag zoet. Naast peperdure kleding-, horloge-, sieraden-, schoenen- en tassenwinkels kan je hier binnen wandelen bij haartransplanteurs, beautyresorts, spa's, sportscholen, schaatsbanen, gamehallen, tandenblekers, hansklok-achtige goochelwinkels, levensgrote barbie/prinsessen huizen, kinderspeelparadijsen en je kan je natuurlijk volproppen bij de vele gigantische fastfood ketens om daarna te genieten van een hollywood kaskraker in de bioscoop, die trouwens is omgetoverd tot het oude Egypte met enorme pyramides en grote zandkleurige Farao beelden. Voor de culinaire lekkerbek is het hier ook prima vertoeven, de shoppingtorens beschikken over de meest hippe en exclusieve restaurants compleet met rode loper en uitzicht over de stad. Als toetje kan je een privékamer afhuren in de kareoke club (ze noemen het hier KTV). Deze populaire bezigheid is helemaal 'je van het' onder de jonge (en oudere) Chinezen.

Het is net de avond4daagse want we maken weer flink wat kilometers door de stad. Aanbeland in het oude gedeelte van Shanghai, waar de schattige kruldaakjes weer de overhand hebben en er geen wolkenkrabber meer te bekennen is, genieten we samen met locals van het favoriete hapje onder de Chinezen; Dumplings. Aan eten niet te kort, je wordt er nog net niet mee dood gegooid. We proberen natuurlijk veel uit, maar niet alles. De favoriete snacks onder Chinezen zoals eendentong, varkenspoot en stinkey tofu (dit stinkt naar gekookte stront! echt waar!) laten we graag aan ons voorbij gaan.

Omdat we vanwege de aardbeving het gebied rond Chengdu willen vermijden (er vallen daar nog steeds gewonden vanwege de naschokken) en daarom helaas niet het leefgebied van de pandabeer kunnen bezoeken, nemen we genoegen met de Shanghai Zoo. We zien niet alleen China's favoriete knuffelbeer, maar ook de pasgeboren gorilla en oerangoetang babies. Deze dierentuin is totaal niet te vergelijken met Artis, het lijkt meer op een tropisch regenwoud waar je af en toe een wild dier voor je voeten ziet wegschieten. Je kan tot onze verbazing heel dicht bij de dieren komen, zo hoef ik alleen mijn vinger door het gaas te steken en ik raak de bengaalse tijger aan...

Omdat de grote man achter de Chinese youtube (60 keer zo groot als youtube wereldwijd!) midden in Shanghai kantoor houdt, heeft Bob een meeting met hem geregeld. Puur om te kijken of er misschien wat mogelijkheden zijn voor zijn oude werkgever, maar ook om te horen hoe de Chinese markt in elkaar steekt. Je kan dan natuurlijk niet in je korte broek en op je slippers aankomen. We proberen overal een pak te regelen, maar het wil niet echt lukken.
Uiteindelijk komt het (natuurlijk) weer op het laatste moment aan. Dus vliegen we hysterisch door de shoppingmalls heen en vinden uiteindelijk een perfecte blouse. Een uurtje later gaat Bob piekfijn de meeting in en ga ik gestrekt op de massagetafel.

S'avonds genieten we in een mooi restaurant van sushi en traditionele 'Hotpot'. In een overheerlijke kruidige bouillon kook je zelf je verse inktvis, zalm, forel, dunne plakjes beef en groenten gaar. Met een fles rode wijn erbij proosten we op alles wat nog komen gaat, de avond kan niet meer stuk en we genieten van Shanghai zoals het hoort!

Dikke kus Miriam&Bob

Next stop: Zuid China - Karstbergen in Yangshuo & Rijsterrassen in Ping'an

Xi'an kan er wat van!

Een treinritje van 12 uur brengt ons naar Xi'an de vroegere hoofdstad van China. Wat een enorm contrast is deze grote 'boze' stad in vergelijking met het schattige Pingyao. Hysterisch grote shoppingmalls met dure (westerse) merken, gigantische eethuizen, oneindig lange winkelstraten en belachelijk duk verkeer vullen het straatbeeld van deze indrukwekkende stad. Beijing kan hier nog een puntje aan zuigen!
Je hoeft hier echt niet naar een pretpak voor een ritje in de achtbaan, ga gewoon 10 minuten in een taxi zitten en je hebt exact hetzelfde onderbuik gevoel als in de Spacemountain in Disneyland. Het is iedere keer kantje boort, wat een kamikaze piloten! Wil je netjes je riem omdoen? Reken dan op een zwaar beledigde taxichauffeur en op de achterbank knippen ze de gordels er daarom gewoon uit...

De eerste dag zien we een heel naar straatgevecht tussen 4 Chinezen, dat is wel iets anders als een potje Oudhollandsch pesten. Ik houd er een misselijk gevoel aan over. Gelukkig krijgen we s'avonds een kookcursus 'traditioneel dumplings maken' aangeboden. Na een uurtje deegkleien ben ik weer vrolijk.

De volgende dag racen we op een verotte huurfiets over 'Cheng Qiang'. Dit tochtje van 14 kilometer over de ruim 6000 jaar oude stadsmuren van Xi'an, geeft uitzicht op de verschillen in deze stad. Vanaf 12 meter hoog kijken we recht een krottenwijk in en zien we hoe de straatarme bevolking leeft. Eén keer knipperen met je ogen, je nek een kwartslag draaien en je ziet glimmende wolkenkrabbers waar rijke zakenmannen de dienst uitmaken. Deze stad kent vele gezichten en is overdekt met een dikke laag smog, want zelfs op een zonnige dag met een strakblauwe lucht blijft het uitzicht op de bergen troebel.

Natuurlijk bezoeken we het beroemde Terracotta Leger, ontdekt door boeren in 1974. Hier zien we het gevolg van de krankzinnige gedachten van de eerste keizer die China kent. Het leek de beste man een goed idee om zijn gehele leger (meer dan 6000 soldaten) stuk voor stuk na te laten bouwen. Een echte voorloper op het Madame Tussauds concept dus. Na voltooiing van al deze levensechte replica's heeft hij de hele handel begraven om zo eeuwige bescherming voor zijn 'Kingdom' te organiseren..... voor na zijn dood! Hoe bizar?
Een bijzondere ervaring om deze opgravingen van dichtbij te bewonderen. Geen één gezicht van de soldaten is gelijk, wat een arbeid zit hierin.

Misschien wel net zo bijzonder is de oude stad van Xi'an ook wel bekend als het moslim kwartier. Hier is het culinair en cultureel een totaal andere beleving als in de straten buiten dit gebied. Een prachtige moskee met Chinees en Arabisch schrift op haar muren is de parel van dit moslimcentrum. Hier eet je naanbrood met lamsvlees, couscous, koude noedels en dumplings gevuld met soep en beef. De dames dragen hier een hoofddoek en de heren hebben een hoedje op.

In de avond gaan we richting het oudste gebouw van Xi'an 'De Grote Wilde Gans Pagode' hieraan grenst een enorme fontein. Duizenden opgedirkte Chinezen verzamelen zich hier met hun kroost om te genieten van de watershow inclusief vuurwerk. We zijn werkelijk de enige westerlingen die ook een plekje zoeken in deze 'koninginnedag-achtige' massa.
De muziek start, het water spuit meters hoog, iedereen gaat gillen en wat denk je dat al die duizenden Chinezen in hun nette pakken en baljurkjes doen!? Ze springen gewoon met mobiel, camera en kind de fontein in! Het is een raar, maar grappig gezicht. Hoe blij en hyper kan je worden van water?

Xi'an is een stad waar je alles kan krijgen, het oosten ontmoet hier het westen. Prachtige tempels, moskeeën en paleizen wisselen elkaar af. McDonald's, Starbucks, KFC, Burberry, Cloe, Versace en Gucci draaien overuren.
Met ons backpackers budget voelen we ons de koning te rijk. Uitgebreid sushi eten voor 4 euro, is hier zelfs één van de duurdere diners waar we van smullen.
Voor de dames (en een enkele heer) in Nederland; Shoppen is hier werkelijk waar fantastisch!

KUS Miriam&Bob (bedankt voor jullie lieve en grappige berichtjes op onze blog, heel leuk om te lezen!!!)

P.s. Toch weer een paar aparte China weetjes:

Rochelen tussen de lakens:
We zijn redelijk gewend geraakt aan de dagelijkse uitwerpselen van de Chinezen. Poepen, plassen, kotsen, kwatten en je neus snuiten doe je natuurlijk gewoon lekker op straat. Het liefst nog over de voeten van je buurman heen, maar dat ze zelfs in hun eigen bed (tijdens de nachtrein) een kwatje deponeren, gaat wel heel erg ver!

I'm to sexy for my clothes:
Nu behoort de Chinese 'hunk' al niet tot mijn persoonlijke 'snoepje van de maand kalender'. Maar dit wordt nog eens extra onderstreept door de onbeheersbare behoefte die de Chinese man heeft om zijn t-shirt op te rollen tot aan de oksels en daarmee te pas en te onpas zijn meest begeerde stuk vlees te laten zien, namelijk de buik. Dikke, dunne, behaarde, pukkelige en zweterige buiken het maakt niet uit welke maat of staat, hij denkt gewoon: 'I'm to sexy for my clothes.'
Jakkie!

Paraplu voor de zon:
De Chinese dames (die trouwens perfect gekleed zijn, prachtige jurkjes en altijd hoge hakken) lopen standaard met een paraplu boven het hoofd. Zodra de zon maar een beetje schijnt is dekking voor de uv-stralen pure noodzaak voor deze leliewitte huidjes. In de avond smeren ze nog even goed met speciale whitening creme en zo blijven ze witter dan wit. Ik moet de eerste Nederlander nog zien die bij een zonnestraal een parapluutje opsteekt....

Zeepaardjes-thee:
Ze doen hier echt alles in de thee. Waar gras, rozen en madeliefjes nog tot de categorie 'normaal' behoren, ontstijgen hagedissen, eekhoorntjes en zeepaardjes naar onze mening toch echt de categorie 'zeer bizar!'

Dierenleed:
Het dierenleed heeft zich officieel aangediend. Ik had me er op ingesteld, maar het is toch weer schrikken als je het 'up close' ziet. Op elke straathoek, direct naast kledingzaken als Louis Vuitton en Chanel, staan verkopers met puppy's in piepkleine kooitjes, opgedirkte aapjes voor op de foto, emmers volgepropt met schildpadden en kikkers en visjes in piepkleine hartvormige zakjes als accessoire voor om je nek!
Het zal alleen maar erger worden.... Ik ga er met een grote boog om heen en kijk altijd heel boos naar de verkoper (alsof dat zin heeft).
Het liefst koop ik de hele handel op en laat de dieren vrij, maar de volgende dag zal er wel weer een nieuwe lading staan. Het blijft verschrikkelijk en onbegrijpelijk.

Chinese regering:
'Er wonen 16 miljoen mensen in Beijing, toch?' We worden uitgelachen als we dit vragen tijdens een gesprek met een Chinese local die we ontmoeten op een terrasje. 'Dat is wat de Chinese regering jullie westerlingen laat geloven, maar het zijn er in werkelijkheid 25 miljoen!' antwoord hij even later serieus.
Dit geldt natuurlijk voor elke stad in China, maar best een schrikbarend getal zo tijdens een kopje jasmijn thee en een gezellig praatje....
Waarom liegen over dit getal? Iedereen mag maar 1 kind in China, maar als je beroemd of rijk bent mag je er eentje extra, dit wordt natuurlijk niet officieel meegerekend want anders zou blijken dat de Chinese regering dingen achter houdt, en dat zal toch niet?

Voordringen & Staren
Chinesen hebben een achterlijke dwangneurose ontwikkeld die voordringen heet. Ze hebben er allemaal last van of ze nu klein of groot zijn het maakt niet uit. Panisch voordringen is iets waar ze echt voor leven. Vooral het treinstation is favoriet voor deze irritante hobby. Ook het staren naar ons neemt soms vreemde proporties aan, je voelt hun ogen prikken aan alle kanten. Het smoezen gaat gepaard met wijzen en ik kan het dan soms niet laten om uitbundig te zwaaien (waar ze dan heel erg van schrikken)
Ach ik zit nog in me 'hier moet ik nog aan wennen' fase...

Stoffig&Schattig Pingyao

Goederochel!

Als we de nachttrein uit rollen, lacht een stoffig en rustig stadje ons tegemoet. Na deze helse treinrit zijn we totaal gesloopt. Ruim 12 uur lang ZITTEN we hutjemutje tegen de chinezen aangeplakt (jaahaaa sommige stinken ook.... Enorm!)
De slaapplekken voor deze nachtrein waren uitverkocht, een betere vuurdoop dan dit krijgen we waarschijnlijk niet. Tijdens de rit denk ik aan mijn broertje van bijna 2 meter, die had hier nooit tussen gepast, die had op het dak gemoeten! Het is ongelofelijk hoe deze gasten reizen. Op elkaar, over elkaar, in elkaar, staand slapen, opgestapelde koffers van de grond tot aan het plafond en in elk kiertje of gaatje past wel een kind of een zak rijst. Het gangpad is natuurlijk niet voor te lopen, daar kunnen we ook gewoon met z'n allen gaan liggen, staan of zitten. Naar het toilet gaan is daarom ook als een drankje bestellen in een overvolle bloedhetekroeg, maar dan nog100 keer erger. Je kan als het ware als 'stagediver' over de mensen heen rollen, alleen ben je niet op een tof concert maar in een stampvolle smerige trein.

Gelukkig maakt het schattige plaatsje Pingyao alles weer goed.

We stappen in een gammele motortaxi en terwijl we de stadsmuren binnenrijden wordt duidelijk dat de tijd hier heeft stilgestaan. In het hart van dit dorp wordt alles met een motor geweerd. Hier gaat iedereen te voet of op de fiets. Op elke hoek staat een straatventer met een oude paardenkar zijn fruit en groente te verkopen. In de avond fietst hij met zijn kar langs de deuren. Zijn geweldige jel galmt door de straatjes heen waarop uit elk voordeurtje een omaatje verschijnt. Met een pan in de hand verzamelen ze zich om de verkoper heen, hij vult de pannen met wat olie of sojamelk en zo gaatdat elke avond. Om 21:00 uur luidt de avondklok zo weten de kinderen dat het bedtijd is en al na een paar minuten zie je alleen nog wat zwerfhonden op straat. Ook de stroom valt hier regelmatig uit, maar het dagelijks leven gaat gewoon door en je hoort niemand klagen (misschien ook niet omdat we het gewoon niet verstaan). Het is een gemoedelijk stadje waar iedereen in harmonie lijkt te leven.

Ons hostel is authentiek, dit geldt trouwens voor elk gebouw in dit stadje. Hoogbouw is verboden en hier zie je geen enkele wolkenkrabber, alles is maximaal 2 verdiepingen hoog en je ziet overal traditionele huizen met de typische Chinese daken.Onze slaapplek inclusief tv, badkamer en gratis Internet kost ons 1 pakje kauwgom per nacht (1,50 euro p/p!). We kijken uit op een prachtige Chinese binnentuin waar de totale rust overheerst,hoe mooi kan het nog worden?!

We leren over het Chinese bijgeloof nadat we ons afvragen waarom elke drempel in deze stad minimaal 20 cm hoog is. De gedachte hierachter is dat je het slechte buiten houdt en het goede binnen, maar ook de rijkdom zal je huis niet verlaten door deze verhoogde drempels.

Elke morgen chillen we op de veranda met een mango sapje en versgebakken eieren, we luisteren naar de jazzsounds die op de achtergrond klinken en slenteren in de middag door de oude straatjes. Eten is hier ook al geen straf, de geur van versgebakken koekjes en noten kan je simpelweg niet weerstaan. De lokale specialiteiten zijn overheerlijk en we proberen ze allemaal uit. Je zou er bijna moe van worden en dus laat ik me dagelijks verwennen met een Chinese voetmassage van een uur!

De stad is rustig maar heeft veel te bieden, tijdens een bezoek aan een indrukwekkende taoïstische tempel worden we onverwachtsgezegend door een monnik. Hierna beklimmen we de oude stadsmuur, en kijken over heel Pingyao uit. De stad kent een rijke geschiedenis, en dit zien we met eigen ogen bij een bezoek aan een oude gevangenis die er nogal angstaanjagende marteltechnieken op nahield. Een van de martelinstrumenten is een schattig houten hobbelpaard, het is niet wat het lijkt want als je erop gaat zitten heb je een ijzeren staaf in je gat!

Pingyao is bijzonder en zeer relaxed, geen wonder dat ze op de lijst van UNESCO werelderfgoed prijkt. Er komen dan ook veel Chinese toeristen op af en dus ontbreken ook hier de inmiddels bekendefotomomentjes niet. De vraag:'Can I take a picture with you', is dagelijkse kost. Het blijft gek, maar we doen gewoon gezellig mee. Aandacht hebben we sowieso niet tekort want aan de lopende band komen Chinese jongeren naast je zitten om hun engels te oefenen. De ijverigheid en ambitie van deze kinderen is ongelofelijk. Sommige werken, sporten en studeren van 06:00 s'morgens tot midden in de nacht en dat 7 dagen per week, zelfs als ze vakantie hebben!

We merken dat de vriendelijkheid en gastvrijheid van de locals onuitputtelijk is en dat maakt Pingyao een fijne verassing en een aanrader voor iedereen die naar China wil reizen.

Kus Miriam&Bob

p.s. Foto's uploaden hier is drama, check de link op deze weblog rechtsonder het heet 'Mijn Album' Hier kan je alle foto's bekijken.

Exploring Beijing

Ni hao!

Met zijn bijna 16 miljoen inwoners is Bejing echt niet normaal druk, maar vooral verschrikkelijk groot! Waar te beginnen? Natuurlijk willen we de hotspots niet missen, dus met een plattegrond op zak starten we bij het Tiananmen plein, één van de grootste pleinen ter wereld. Direct daarna zien we het Mausoleum van Mao (waar de vroegere dictator van China ligt opgebaard). Een belachelijk lange rij met alleen maar Chinezen wachten om het lichaam van deze gebalsemde heerser te bekijken. Zijn kristallen kist 'opgeleukt' met de communistische vlag wordt elke ochtend vrolijk uit de vrieskist getakelt. Vervolgens mag je hier al lopend (stilstaan is verboden) een paar seconde 'genieten' van de enige echte Mao (het dode lichaam dat geen enkele Chinees durft te verplaatsen). Deze machthebber was geen lieverdje en dat is nog zacht uitgedrukt. Je begrijpt; dit gedeelte hebben we even overgeslagen....

Geef ons maar het relaxte Beihai park met zijn (vals) muziekspelende & zingende Chineesjes, badmintonnende echtpaartjes en bejaarde snellopers, maar vooral de prachtige tuinen met bamboe, enorme meren, boeddha beelden van wit jade en de overheersende rust. Ik begrijp waarom de oude dynastieen van China hier vakantie vierde. Ik ben dan ook na een overheerlijk bakje noedels op een bankje tegen Bob aan in slaap gedonderd, perfect!
We lopen richting de Verboden stad, dé nummer 1 op het lijstje van grootste paleiscomplexen ter wereld. Het is indrukwekkend om rond te lopen in een stad die werd aangelegd in 1400. Dit bescheiden keizerlijke optrekje, telt ruim 9000 kamers! Verstoppertje spelen moet hier uitgevonden zijn! Vooral de gigantische privé slaapkamer is er één om je flink te laten inspireren, dat moet ook wel want hier moest het pas getrouwde keizerstel 3 nachten doorbrengen.

De wekker gaat de volgende morgen om 05:00 want we gaan naar Simatai, het stijlste en ruigste gedeelte van de Chinese muur dat op 130 kilometer afstand van Beijing ligt.
Als we tot het het hoogste punt zijn geklommen (950 meter hoog) rusten we midden in de wolken op een stuk rots uit.
Picture this: Bob & Miriam beklimmen voor het eerst in hun leven met bloed, zweet en tranen (het gaat bob gemakkelijker af) de Chinese muur die je zelfs vanaf de maan kan zien. Op het allerhoogste punt krijgen we van een medebeklimmer tussen neus en lippen door te horen dat het in geen 100 fucking jaar zo bewolkt is geweest in Beijing en omstreken.... Daar zit je dan gereed met je camera om de mooiste plaatjes te schieten, beetje jammer dus. De briljante uitzichten krijgen we niet mee, maar bij de daling trekt het gelukkig een beetje bij en genieten we alsnog van deze geweldige klim....

P.sje.....
Normaal houd ik het bij 1 A4tje maar onderstaande puntjes mag je niet missen!

1- Mijn (tot nu toe) meest bizarre moment in China:
Op een paar meter afstand zie ik een Chinees echtpaar druk mijn richting op wijzen terwijl ze hun dochtertje enthousiast aan de arm rukken en mijn kant op slepen. Het meisje kijkt met grote en vooral bange ogen haar ouders aan, maar die hebben maar één doel voor ogen en dat ben ik! Geen minuut later wordt hun dochtertje in mijn armen geduwd en beginnen ze druk en opgewonden te fotograferen, de hele straat kijkt mee... Ik heb geen keus en probeer het meisje gerust te stellen door een pose aan te nemen. Bob aanschouwt het geheel en ziet dan langzaam het schaamrood op mijn kaken verschijnen, ook hij schiet een plaatje van deze herinnering. De hele straat staart mij aan en terwijl het Chinese echtpaar ons uitbundig bedankt voor de foto en ook hun dochtertje weer kan lachen, blijf ik met een ongewoon bizar gevoel zitten. Ik ben hier gewoon een attractie! En ik ben niet eens blond!

2- Een gat voor je gat:
Kleine kindjes lopen hier met de prachtigste kleertjes, echter mist er een stukje stof op een opvallende plek. Elk broekje heeft een perfect afgewerkt 'gat' van achter tot voor... .

3- Orgaan soep:
Het begrip 'niet mokken lekker wokken' wordt hier ruim genomen. Werkelijk waar van alles wordt er in de soep geknald. Op hoog vuur pruttelen achtereenvolgens longen, harten, darmen en magen in een overheerlijke bonencurry en voor de vegetarier onder ons, er zit ook tofu in hoor!

De groeten!

Wapperend geld & Starende Chinezen!

Ni hao!

De vlucht gaat goed, de backpacks hebben we weer in handen en ons visum is goedgekeurd.
Wat is het vliegveld van Bejing belachelijk groot, goed geregeld en overdreven schoon! So far so good dus....

Bij het kopen van een busticket richting ons hostel krijg ik mijn 1ste les: Loop niet naar de kassa en wacht netjes op je beurt voor de aankoop van een buskaartje. Probeer ook vooral niet vriendelijk te lachen of oogcontact te maken met de geldtellende chineze verkoopsters. Het is eigenlijk heel simpel: Gewoon heel hysterisch wapperen met je geld voor de grijpgrage verkoophandjes en je bent 2 tickets verder, prima!

Ook de eerste ongegeneerde 'staar-actie' hebben we in een mum van tijd in de pocket. Tijdens de busrit ben ik blijkbaar de attractie van het moment en bekijkt een oud chinees dametje mij nieuwsgierig aan. In Nederland zeg je al gauw: 'Niet meteen omkijken hoor, maar daar zit een hele rare mevrouw.' Waarna we krampachtig een snelle blik werpen op de persoon in kwestie. Hier hoeft dat niet, kijk je ogen maar uit!

We komen aan bij ons hostel, via een authentiek binnenplaatsje versierd met roodgloeiende lampionnetjes, bereiken we ons 1ste 'huisje'. We vallen neer op bed. We vechten tegen het tijdsverschil en proberen weer energie te krijgen om de boel te verkennen. Een paar uur later lopen we tussen de rochelende chinezen en vinden we een heerlijk restaurantje. Bij binnenkomst brult de bediening ons een hartelijk welkom toe, dit doen ze bij iedere gast die binnenkomt en ook als je weer weggaat, redelijk ongemakkelijk, maar wel grappig.

Op het tv-scherm speelt een soort Chinese musical/soap, waarin over de top opgemaakte mannen en vrouwen vechten, dansen en verschrikkelijk vals zingen. Het diner smaakt er niet minder om. Voor een paar euro eten we een heerlijke kipschotel met cashewnoten, garnalen en verse groentes met gember en knoflook. We gieten ons vol met lokaal bier en groene thee om vervolgens weer in bed te kruipen.

Morgen staat er een hoop op het menu: Tempels, Hutongs, Parken, Meren, Pleinen en nog veel meer. Wat eten betreft beloofd het een verassende ervaring te worden. Naast neuzen van varkens, snavels en poten van eenden, piemels van schapen, worden hier ook krekels en honden niet gespaard als ingredient voor een 'lekker' hapje.....

Kus Miriam

Tranen & Champagne!

Het is zover, we gaan vandaag vetrekken.

Na een heerlijk en voorlopig laatste Nederlands ontbijt, gassen Bob en ik richting Schiphol. Onze families, vriendjes & vriendinnetjes zijn uitgerukt om ons voor een jaar lang uit te zwaaien. Nog 1 laatste bakkie leut and we are officially off!

Het was net zo heftig als ik had verwacht, ik kon de emoties nog redelijk in bedwang houden tijdens de intense knuffels en laatse lieve woordjes, maar eenmaal door de douane barst de 'regen' los.
Dikke tranen rollen over mijn wangen en alle spanning, stress en gemengde gevoelens van blijheid en verdriet glijden naar beneden. Het is zó bizar om te beseffen dat we nu echt gaan en dat wordt wel heel duidelijk als je je familie en vrienden uit de verte nog voor één laatse keer uitzwaait.

Gelukkig is daar Bob om mijn tranen met zijn vetrouwde woorden en troostende kusjes weg te toveren. Met een brok in de keel wandelen we richting de gate, regelrecht het avontuur in!

Als we een paar uur later op het vliegveld van Helsinki de achtbaan der emoties afblussen met een overheerlijk glas roze champagne zijn we er helemaal klaar voor.

We proosten en kijken onder het genot van dit glaasje bubbels naar de stiekem opgenomen persoonlijke filmpjes van mijn vriendinnetjes. Tijdens onze afscheidsborrel 18 juni kreeg ik een usb stick van ze overhandigd, waar heel geheimzinnig over werd gedaan. Ik mocht pas kijken als ik onderweg naar China was. Het thema van elk filmpje is: 'Weet je nog?'
De anekdotes vliegen me om de oren en wat is het fijn om dit cadeau bij me te hebben, mocht de heimwee een keer teveel worden.
Dit geldt ook voor alle lieve brieven, kaartjes, smsjes, telefoontjes en verhalen die jullie ons hebben geschreven. Het is echt zo ontzettend fijn om dit te horen en lezen.

Tijdens de ruim 10 uur durende vlucht zijn mijn gedachtes dan ook gevuld met het thuisfront. Verschillende landschappen schieten onder mijn ogen vandaan.
Het uitzicht op ons platte kikkerlandje maakt officieel plaats voor besneeuwde bergtoppen die boven het immense wolkendek uitsteken. We raken steeds verder van thuis en ik besef dat de droom is uitgekomen.

Let's do this!

Kus Miriam

China here we come!

Nog maar 3 nachtjes slapen en dan is het zover!

Op 25/6/2008 om 11:25 vertrekt ons vliegtuig richting Finland,Helsinki voor een eerste tussenstop, waarna we doorvliegen naar China, Bejing. Dan knallen we de champagne open en proosten we met elkaar en met elke chinees die in de buurtstaat op een super trip door dit (hopelijk) geweldige land. China here we come!!!!!

De afgelopen dagen hebben we ons huisje in de Daniel Stalpertstraat nr. 45 langzaam leeg zien druppelen. Steeds meer meubels verdwenen, tot er alleen nog maar een kale huiskamer overbleef. De sleutels leveren we morgen in bij de huisbaas en dan is het officieel gedaan metons Fabulous Lifein de Pijp. Best een gek idee dat dit fijneplekje met de grond gelijk wordt gemaakt,als we terugkomen heeftdit oud amderdamse pandje met vooroorlogse ruiten plaats gemaakt voornieuwbouw.... dat is pas echt de definitie van je huisje achter laten en het ook écht nooit meer terug zien!

De afgelopen avonden zijn gevuld geweest met afscheidborrels, -diners, -bbq's en boottochtjes. Heel fijn om al die knappe koppies nog even bij elkaar te hebben, we moeten jullie toch een heel jaar missen!

Woensdag zullen de tranen (van Miriamzeker!!) rijkelijk vloeien, we zullen iedereen ontzettend missen, maar we gaan daar tegenover ook zoverschrikkelijk genieten van alles wat we gaan beleven.

We willen hierbij iedereen heel erg bedanken voor alle gelukwensen&symbolen vooronze reis en natuurlijk ook voor alle superhandige cadeau's,onmisbaretips en mooie verhalen!

Keep you posted!

Dikke zoen!

Miriam&Bob